Campaneto(-di-fueio-en-lausange)
Campanula rhomboidalis
Campanulaceae
Autre noum : Campanello(-di-fueio-en-lausange).
Noms en français : Campanule rhomboïdale, Campanule à feuilles rhomboïdales.
Descripcioun :Aquesto campaneto trachis en mountagno dins li prado de sègo e lis esclargido. Se recounèis majamen à si fueio en lausange (ço que i'a douna soun noum), dentado e de 15 à 50 mm de long. La cambo èi bèn drecho emai siegue primo. Pòu èstre peludo o noun. Èi coumuno soulamen dins l'uba de noste relarg.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 12 à 20 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2200 m
Aparado : Noun
Liò : Prado de sègo
- Prado umido
- Esclargido de sapiniero
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Ouroufite-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Campanula rhomboidalis L., 1753
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917